Ένα θέμα για ανέκδοτα...

[TasosP]

Πεθαίνουν δύο άνδρες και πάνε στον Ουρανό. Εκεί ο Άγιος Πέτρος τους λέει ότι πρέπει πρώτα να περάσουν από ένα δωμάτιο για να προετοιμαστούν και μετά θα πάνε στον Παράδεισο. Μπαίνει στο δωμάτιο ο ένας και ακούγεται: "Άου! Άου!"

- "Μα τί του κάνουν;" λέει πανικοβλημένος ο τύπος που είναι έξω.
- "Α", λέει ο Άγιος Πέτρος, "έγινε άγγελος και κάνουμε τρύπες για το φωτοστέφανο..."

Μετά από λίγο ακούγεται από μέσα: "Αχ! Μανούλα μου!"

- "Τώρα τί του κάνουν;"
- "Α, του ανοίγουν μία τρύπα στην πλάτη για να βάλουν το πρώτο φτερό".

Μετά από λίγο ακούγεται πάλι: "Θεούλη μου!"

- "Τώρα;" ρωτάει πάλι ο άνθρωπος έξω.
- "Τώρα του ανοίγουν μια τρύπα για το δεύτερο φτερό."
- "Α, εγώ δε μπαίνω εκεί μέσα! Προτιμώ να πάω στην Κόλαση!"
- "Μα, θα σε γ@μήσουν εκεί!" λέει ο Άγιος Πέτρος.
- "Ναι, αλλά τουλάχιστον έχω την τρύπα έτοιμη!"

 

[TasosP]

Ένας τύπος πήγε στην Εκκλησία και μετά το τέλος της λειτουργίας περίμενε να συγχαρεί τον ιερέα:

- "Πάτερ, θέλω να σας πω ότι η λειτουργία ήταν γ@μάτη! Πρώτη φορά γούσταρα τόσο πολύ! Μπράβο, είσαι μάγκας!"

- "Σας ευχαριστώ, αλλά θα προτιμούσα να μην χρησιμοποιείτε τέτοια γλώσσα στον Οίκο του Θεού."

- "Μου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση, τα είδα όλα σου λέω ρε φίλε. Γι' αυτό και έβαλα στον δίσκο 500 ευρώ..."

Και ο ιερέας, έκπληκτος, λέει: "Δε μου λες μ@λ@κίες τώρα, ε;"

 

[TasosP]

Ενώ ο Άγιος Πέτρος προσέχει την πύλη του Παραδείσου, πρέπει οπωσδήποτε να πάει στην τουαλέτα. Ζητά λοιπόν από τον Ιησού να προσέξει για λίγο την πύλη μέχρι εκείνος να επιστρέψει.

Ενώ ο Ιησούς λοιπόν στέκεται εκεί, βλέπει έναν ηλικιωμένο άνδρα πάνω σε έναν γάιδαρο να πλησιάζει την πύλη. Παρατηρεί πως ο ηλικιωμένος άνδρας κουβαλά μαζί του τα εργαλεία του μαραγκού. Όταν ο ηλικιωμένος φτάνει στην πύλη, ο Ιησούς του ζητά να περιγράψει την ζωή του και το λόγο που ο ίδιος αισθάνεται πως πρέπει να πάει στον παράδεισο.

Το άτομο εξηγεί: «στα αγγλικά, το όνομά μου θα ήταν Joseph, αλλά δεν έζησα στην Αμερική ή την Αγγλία. Έζησα μια ταπεινή ζωή φτιάχνοντας πράγματα από ξύλο. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν με θυμούνται, αλλά ο καθένας έχει ακούσει για τον γιο μου. Τον αποκαλώ γιο μου γιατί ήμουν κάτι περισσότερο από πατέρας για αυτόν, διότι δεν ήρθε στον κόσμο όπως γίνεται συνήθως.

Έστειλα τον γιο μου ανάμεσα στον κόσμο. Όμως αυτός γελοιοποιήθηκε και χλευάστηκε από πολλούς, παρότι ήταν γνωστός για την τιμιότητα και την τελειότητά του. Ο μεγαλύτερος λόγος που επιθυμώ να περάσω στον Παράδεισο είναι για να τον ξαναβρώ.»

Ο Ιησούς μένει έκπληκτος από την ιστορία του ηλικιωμένου άνδρα. Τον κοιτά στα μάτια και τον ρωτά:
«Πατέρα εσύ;»

Ο ηλικιωμένος δεν μπορεί να πιστέψει στα μάτια του:
«Πινόκιο;»

 

[TasosP]

Στην ουρά για τον Παράδεισο περιμένουν τρεις κυρίες. Ρωτάει ο άγιος την πρώτη:

- Τί αμαρτίες έχεις κάνει;
- Άγιέ μου, απάτησα μια φορά τον άνδρα μου.
- "Καλά", της λέει ο Άγιος Πέτρος. "Κάνε μια φορά το γύρο του Παραδείσου και μετά μπες μέσα."

Ρωτάει τη δεύτερη:

- Εσύ, τί αμαρτίες έχεις κάνει;
- Άγιέ μου, απάτησα δύο φορές τον άνδρα μου.
- "Καλά", της λέει ο άγιος. "Κάνε δύο φορές το γύρο του Παραδείσου και μετά μπες μέσα."

Γυρνάει στην τρίτη, η οποία αρχίζει να απομακρύνεται.

- "Πού πας;" της φωνάζει.
- Άγιέ μου, πάω να αγοράσω ποδήλατο και θα ξανάρθω.

 

[TasosP]

Κάποιος, που ανέκαθεν ήταν καλός Χριστιανός, βρίσκεται στο Νοσοκομείο, είναι στα τελευταία του και οι συγγενείς του καλούν έναν παπά να τον μεταλάβει.

Έρχεται ο παπάς, τον μεταλαμβάνει, λέει και διάφορες προσευχές. Την ώρα που ο παπάς ψάλλει, ο άρρωστος δείχνει κάποια αχνά σημεία κινητικότητας, προσπαθεί να ψελλίσει κάτι, δε μπορεί και με τις τελευταίες εναπομείσασες δυνάμεις του κάνει νόημα στον παπά να του δώσει χαρτί και μολύβι για να γράψει κάτι. Ο ιερέας του δίνει χαρτί και μολύβι, γράφει ο ασθενής κάτι και ο παπάς παίρνει το χαρτί και το βάζει στην τσέπη του για να το διαβάσει αργότερα. Δευτερόλεπτα μετά ο άρρωστος βγάζει την τελευταία του πνοή και πεθαίνει.

Ο παπάς ξεχνάει το χαρτί στην τσέπη του και την επόμενη ημέρα γίνεται η κηδεία του εκλιπόντος και ο ίδιος παπάς είναι αυτός που κάνει και τη σχετική επιμνημόσυνη δέηση στην εκκλησία. Μετά το τέλος της δέησης, ο παπάς θυμάται το σημείωμα που του έγραψε ο εκλιπών, θέλει να βγάλει κι ένα μικρό κήρυγμα και βγάζει το χαρτί από την τσέπη απευθυνόμενος στους συγγενείς και φίλους του εκλιπόντος:

"Αγαπητοί", λέει ο ιερεύς, "ο εκλιπών ήταν ένα υπόδειγμα πιστού Χριστιανού, καλού πατέρα, φίλου και ανθρώπου. Πριν αποδημήσει εις Κύριον μου έγραψε αυτό το σημείωμα που είμαι βέβαιος ότι θα έχει τα καλύτερα λόγια για εμάς τους φίλους του. Σας το διαβάζω λοιπόν: 'Ρε κόπανε πήγαινε πιο πέρα! Πατάς το σωλήνα που μου δίνει οξυγόνο!'"

 

[TasosP]

Ο καινούργιος παπάς της ενορίας ήταν τόσο νευρικός στην πρώτη του λειτουργία, που δε μπορούσε να μιλήσει. Πριν την επόμενη λειτουργία, ρωτάει τον Αρχιεπίσκοπο τι θα μπορούσε να κάνει για να χαλαρώσει. Ο Αρχιεπίσκοπος τον συμβουλεύει ως εξής:

"Την επόμενη φορά ρίξε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό που θα πιεις και θα δεις πώς θα χαλαρώσεις."

Την Κυριακή, ο παπάς ακολουθεί τη συμβουλή και πραγματικά νιώθει ότι θα μπορούσε να κάνει κήρυγμα χωρίς άγχος. Μετά τη λειτουργία επιστρέφει στο σπίτι του, όπου μετά από λίγο εμφανίζεται ο Διάκος του Αρχιεπισκόπου και του παραδίδει ένα σημείωμα που έγραφε τα εξής:

"Αγαπητέ πάτερ, την επόμενη φορά να ρίξετε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό κι όχι μερικές σταγόνες νερό στη βότκα. Σας παραθέτω μερικές παρατηρήσεις, για να μην επαναληφθούν τα σημερινά:


* Δε χρειάζεται να τοποθετείτε φέτα λεμονιού στο χείλος του δισκοπότηρου.

* Το κουβούκλιο στην αριστερή πλευρά είναι το εξομολογητήριο, όχι το μπάνιο.

* Ο Αρχάγγελος είπε στην Παρθένο 'Χαίρε κεχαριτωμένη', όχι 'Γεια σου πιπίνι'.

* Καλό θα είναι να μην ακουμπάτε στο άγαλμα της Παναγίας, πόσο μάλλον να το αγκαλιάζετε και να το φιλάτε με τέτοιο πάθος.

* Οι εντολές είναι 10 κι όχι 12.
* Οι Απόστολοι ήταν 12 κι όχι 7. Κανείς τους δεν ήταν νάνος.
* Δεν αναφερόμαστε στον Ιησού Χριστό και στους Αποστόλους ως 'Ι.Χ και Σία'.

* Ο Ιούδας ήταν προδότης, όχι 'σκατορουφιάνος του κερατά' που είπατε εσείς.
*
Ο Χριστός μας, είπε στον Πέτρο ότι 'πριν αλέκτωρ λαλήσει τρίς, θα με αρνηθείς', δεν του είπε 'Μέχρι να λαλήσουν τα κοκόρια, θα με έχεις γράψει στα αρ**δια σου.'

* Δεν επιτρέπεται να αποκαλούμε την κεφαλή της εκκλησίας μας 'Νονό'.

* Το καθαγιασμένο ύδωρ είναι για να ευλογούμε, όχι για να δροσίζουμε το σβέρκο μας.

* Ποτέ δε κηρύττουμε καθισμένοι στα σκαλιά του ιερού και σε καμία περίπτωση δεν ακουμπάμε το πόδι μας πάνω στη Βίβλο.

* Ο άρτος χρησιμεύει για τη Θεία Ευχαριστία, όχι ως απεριτίφ που συνοδεύει το κρασί.

* Η παρότρυνση να χορέψει το ποίμνιο ήταν ενδιαφέρουσα, δε χρειαζόταν όμως και να χορέψει γιάνκα γύρω από την εκκλησία.

* Τη λειτουργία την τελειώνουμε με 'Αμήν', όχι με 'Ολέ'!
* Αυτός που καθόταν στην άκρη του Ιερού και τον οποίο αποκαλέσατε 'αδερφάρα' και 'τραβεστί με μάξι' ήμουν εγώ!

* Τις σκάλες του άμβωνος τις κατεβαίνουμε κανονικά, όχι τσουλήθρα στο κάγκελο.

Ελπίζω αυτά τα λάθη να διορθωθούν την επόμενη Κυριακή!


Με τιμή,
Ο Αρχιεπίσκοπος"

 

[TasosP]

Πάει μια μέρα ένας σε έναν παπά για να εξομολογηθεί. Του λέει λοιπόν:

- Πάτερ μου, αμάρτησα, τότε στον πόλεμο του '40 έκρυψα έναν άνθρωπο στο υπόγειό μου.

- "Τέκνο μου, αυτό δεν είναι αμαρτία, βοήθησες ένα συνάνθρωπό σου", του λέει ο παπάς.

Τότε λοιπόν του ξαναλέει:

"Ναι όμως πάτερ μου, του έπαιρνα και 20 χιλιάδες το μήνα."

Το σκέφτεται ο παπάς και του λέει:

"Α, παιδί μου, αυτό είναι βέβαια αμαρτία, αλλά μπορώ να στο συγχωρήσω."

Και τότε ο εξομολογούμενος τον ρωτάει δειλά:

"Δηλαδή Πάτερ μου, να του πω ότι τελείωσε ο πόλεμος;"

 

[TasosP]

Ήταν ένας παπάς σε μία εκκλησία και ήθελε κάποιον να ζωγραφίσει τον Μυστικό Δείπνο. Έψαχνε λοιπόν για αγιογράφο, αλλά ο μόνος που βρήκε που ήταν φτηνός, ήταν και μπεκρής. Ωστόσο, επειδή τα λεφτά ήταν λίγα, αποφασίζει να τον φωνάξει.

Αρχίζει να ζωγραφίζει ο τύπος, αρχίζει και πίνει, γίνεται ντίρλα και κάνει τον Ιησού να ρίχνει ζεμπεκιές, τον Ιούδα να χτυπάει παλαμάκια, τον Ματθαίο να σπάει πιάτα, κτλ...

Πηγαίνει την άλλη μέρα ο παπάς, τα βλέπει και αρχίζει να φωνάζει: "Πω πω, ρε αθεόφοβε! Τί είναι αυτά που έκανες εκεί; Δε ντρέπεσαι αλήτη;"

Και ο τύπος: "Τί να σου πω, ρε πάτερ; Εγώ όταν τους άφησα, τρώγανε ακόμα..."

 

[TasosP]

Στο οδοντιατρείο, η ασθενής:

- Δεν αντέχω τους οδοντογιατρούς, προτιμώ να κάνω ένα παιδί παρά να βγάλω ένα δόντι.

- Αποφασίστε κυρία μου, πρέπει να κανονίσω το ύψος της καρέκλας.

 

[TasosP]

Λέει ο ασθενής στο γιατρό του:

- Δηλαδή γιατρέ, μόλις βγάλω τον επίδεσμο θα μπορώ να παίζω πιάνο;
- "Φυσικά και θα μπορείς", λέει ο γιατρός, "τί ερώτηση είναι αυτή;"
- Περίεργο, γιατί πριν δεν ήξερα!

 

[TasosP]

Στον οδοντίατρο:

- Μα, μη φωνάζετε, δεν άγγιξα ακόμη το δόντι σας!
- Το ξέρω γιατρέ, αλλά πατάτε πάνω στο πόδι μου!

 

[TasosP]

- Γιατρέ, κατάπια το κλαρίνο μου.
- Είστε τυχερός που δεν είστε πιανίστας!

 

[TasosP]

- Γιατρέ μου, έχω πρόβλημα στην όραση!
- Σας πιστεύω κυρία μου, εδώ είναι κρεοπωλείο!

 

[TasosP]

Ένας άντρας δεν αισθάνεται καλά, πάει στο γιατρό για τσεκάπ. Έρχεται ο γιατρός με τα αποτελέσματα των εξετάσεων:

- Δυστυχώς έχω πολύ κακά νέα. Είσαι βαριά άρρωστος! Σου μένει ελάχιστος χρόνος ζωής!

- Γιατρέ μου! Πόσος χρόνος μου μένει;
- Δέκα.
- Δέκα, τί; Μήνες; Βδομάδες; Τί;
- Εννιά, οχτώ...

 

[TasosP]

Λέει ο γιατρός στον ασθενή:

- Το πρωί θα πάρεις ένα κόκκινο χάπι μαζί με ένα ποτήρι νερό, το μεσημέρι ένα μπλε χάπι μαζί με ένα ποτήρι νερό και το βράδυ ένα πράσινο χάπι μαζί με ένα ποτήρι νερό.

- "Γιατί, τί έχω;" ρωτάει ο ασθενής.
- Δεν πίνεις πολύ νερό!

 

[TasosP]

- Γιατρέ, ήμουνα χάλια και προσπάθησα να αυτοκονήσω με 1000 ασπιρίνες.

- Σοβαρά; Και τί έγινε;
- Μετά τις 2 πρώτες ένιωσα πολύ καλύτερα.

 

[TasosP]

Γιατρός: Έχετε μία σπάνια αρρώστια, σας συνιστώ να κάνετε πολλά αμμόλουτρα.

Ασθενής: Και με τα αμμόλουτρα θα θεραπευτώ, γιατρέ μου;
Γιατρός: Όχι, τα αμμόλουτρα είναι για να συνηθίσετε την ιδέα του χώματος!

 

[TasosP]

- Γιατρέ, πριν την εγχείρηση δεν είχες γένια.
- Δεν είμαι γιατρός, ο Άγιος Πέτρος είμαι...

 

[TasosP]

Γιατρός: "Δε βρίσκω σαφή αιτία για τα συμπτώματά σας. Μάλλον φταίει το ποτό."

Ασθενής: "Εντάξει γιατρέ. Να ξανάρθω όταν ξεμεθύσετε;"

 

[TasosP]

Μια γυναίκα πηγαίνει την δεκαεπτάχρονη κόρη της στον γιατρό.

- "Λοιπόν, κυρία μου, ποιο είναι το πρόβλημα;", ρωτά ο γιατρός.
- "Η κόρη μου, η Καιτούλα. Εχει αρχίσει να παίρνει βάρος και το πρωί έχει αναγούλες..."

Ο γιατρός εξετάζει την Καιτούλα και μετά γυρίζει στη μητέρα της και λέει:

- "Δεν ξέρω πως να σας το πω, κυρία μου, αλλά η Καιτούλα σας είναι έγκυος. Περίπου 4 μηνών θα έλεγα!"

Η μητέρα απορεί:
- "Έγκυος; Δεν είναι δυνατόν! Η κόρη μου δεν βρέθηκε ποτέ μόνη της με άντρα! Έτσι δεν είναι, κούκλα μου;"

- "Έτσι, μαμά. Ούτε με φίλησε άντρας ποτέ!"

Ο γιατρός γυρνάει προς το παράθυρο και μένει εκεί κοιτάζοντας έξω.
Μετά από πέντε λεπτά η μητέρα ρωτάει:
- "Συμβαίνει κάτι, γιατρέ;"

Και ο γιατρός:
- "Οχι. Απλώς την τελευταία φορά που έγινε κάτι ανάλογο, ένα αστέρι φάνηκε στην Ανατολή και από 'κει ήρθαν τρεις σοφοί μάγοι... Ε, αυτή τη φορά δεν θα το χάσω με τίποτα!"