Απ: Νέο Ελληνικό Αντισεισμικό Σύστημα ( δικό μου )
Η λογική λέει ότι ... στον σεισμό όλες οι κολόνες μετατρέπονται σε προβολικά συστήματα.
Ο πρόβολος για να μην αστοχήσει χρειάζεται μία πολύ ισχυρή πάκτωση μεγαλύτερη του φορτίου που κουβαλά. Στον πρόβολο αυτή η πάκτωση γίνεται στην πλάκα της κατασκευής.
Στις κολόνες κάπου πρέπει να γίνει.... και δεν βλέπω κάτι καλύτερο από το να γίνει στο έδαφος.
Όσο για τον οπλισμό του προβόλου αν είναι καλύτερη η προένταση ή ο χαλαρός οπλισμός ή ο συνδυασμός και των δύο συστημάτων, αυτό έχει λυθεί από την βιβλιογραφία.
Πάντως θεωρώ αδιανόητο και βλακώδες που οι μηχανικοί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι οι κολόνες πρέπει να πακτώνονται στο έδαφος γιατί απλά στον σεισμό δρουν σαν πρόβολοι, και πρέπει να έχουν την αντοχή να αντέξουν... αν όχι όλα τα στατικά φορτία της κατασκευής σαν να υφίσταντο σε οριζόντια προβολική φάση,,, τουλάχιστον πρέπει να αντέχουν την ροπή ανατροπής που δέχετε το κάθε ένα υποστύλωμα σε έναν ισχυρό σεισμό.
Φυσικά όλα αυτά χρειάζονται πειράματα και μετρήσεις.
Το να βάλεις όμως έναν ιδιώτη να τα κάνει όλα αυτά μόνος του είναι σαν να του ζητάς να πάει στο φεγγάρι.
Για τους υπολογισμούς των φορτίων του σεισμού που αναλαμβάνει η ευρεσιτεχνία εγώ θα υπολόγιζα
Α) Όλες τις αδρανιακές εντάσεις και θα τις μοίραζα στις διατομές των υποστυλωμάτων ελέγχοντας την τέμνουσα.
Β) Θα υπολόγιζα την ροπή ανατροπής των υποστυλωμάτων, για να βρω πόσα είναι τα φορτία παραλαβής του τένοντα του μηχανισμού και του εδάφους.
Γ) Θα υπολόγιζα την αντοχή του σκυροδέματος στην θλίψη και την κάμψη σε επιμέρους περιοχές.
Δ) Θα υπολόγιζα την αντοχή του μηχανισμού.
Ε) Θα υπολόγιζα την αντοχή των διαφόρων εδαφών.
Έναν ικανοτικό σχεδιασμό για τα πάρα πάνω και τίποτα άλλο.
H ευρεσιτεχνία αφορά την μέθοδο σχεδιασμού. Η επάρκεια της αγκύρωσης στο έδαφος είναι θέμα κόστους. Αν πας πιο βαθιά την γεώτρηση και έναν σκέτο τένοντα να βάλεις μέσα στο σκυρόδεμα πλήρωσης της οπής θα είναι επαρκής. Τώρα όπως σχεδιάζουν οδηγούν όλη την ροπή ανατροπής της κάθε μίας κολόνας και όλες τις αδρανειακές εντάσεις των πλακών πάνω στους κορμούς της κολόνας και της δοκού οι οποίες αφού εξαντλήσουν την ελαστικότητα που έχουν σπάνε από την μεγάλη κάμψη. Αν αυξήσουν τις διαστάσεις της δοκού και της κολόνας για να παραλάβουν περισσότερα καμπτικά φορτία αυτό είναι δώρον άδωρο διότι αυξάνοντας τις διαστάσεις αυξάνεις το πρόβλημα διότι αυξάνεις τις αδρανειακές εντάσεις.
Η λύση είναι ότι χρειάζεται να μεταφέρεις ( εκτρέψεις ) το σύνολον ή μέρος αυτών των σεισμικών φορτίσεων σε άλλες πιο ισχυρές περιοχές.
Αυτό κάνει η ευρεσιτεχνία. Η αντίδραση του μηχανισμού στην άνοδο του δώματος των επιμήκη υποστυλωμάτων προερχόμενη από το έδαφος και η άλλη αντίδραση στο αντικριστό κάτω μέρος της βάσης των ( στο Π της βάσης ) εκτρέπουν την πλάγια φόρτιση του σεισμού στην κατακόρυφη τομή των η οποία είναι μεγάλη και ισχυρή. Με αυτήν την εκτροπή της πλάγιας φόρτισης του σεισμού στην κατακόρυφη τομή των υποστυλωμάτων, καταργούνται οι στροφές στους κόμβους διότι τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού τις αναλαμβάνουν 100% τα επιμήκη υποστυλώματα, διότι αδυνατούν να στρέψουν τον κορμό τους.
Αφού αδυνατούν 1) να στρέψουν τον κορμό τους ( λυγίσουν ) 2) να χάσουν την καθετότητα και 3) να ανασηκώσουν την βάση και το δώμα τους τότε δεν μπορούν να υπάρχουν και οι ροπές στους κόμβους που λυγίζουν και σπάνε τους κορμούς της κολόνας και της δοκού.
Αν αντί την αγκύρωση στο έδαφος είχαμε πακτώσει τον τένοντα μέσα σε 5 υπόγεια ή με ρητινούχα αποξειδωτικά σκευάσματα πάνω σε βράχο ( όπως κάνουμε με τα βλήτρα ) κάναμε την ίδια δουλειά.
Οι άλλες διαφορές είναι οι διαφορές μεταξύ αδρανή χαλαρού οπλισμού και προέντασης.
Δηλαδή το να πάει ο τένοντας μέχρι το δώμα και εκεί να μπει ένας κοχλίας στοπ ... είναι σαν να κάνεις προένταση σε πρόβολο.
Αν πακτώσεις μόνο την βάση με το έδαφος και μετά οπλίσεις το υποστύλωμα με χαλαρό οπλισμό είναι σαν να οπλίζεις τον πρόβολο με χαλαρό οπλισμό.
Τις διαφορές τις ξέρουμε από την βιβλιογραφία.
Η πραγματική καινοτομία της εφεύρεσης είναι ότι εφαρμόζω μία τάση στα άκρα του δώματος των επιμήκη υποστυλωμάτων Αυτή η αντίθετη τάση στο δώμα πρέπει να προέρχεται από μία εξωτερική πηγή, και όχι εφαρμοζόμενη από μία πηγή η οποία να βρίσκεται πάνω στον ίδιο τον φέροντα. Αυτή η εξωτερική πηγή είναι το έδαφος κάτω από την βάση.
Από εκεί αντλώ αυτήν την εξωτερική δύναμη και μέσο του μηχανισμού την μεταφέρω πάνω στο δώμα.
Η λογική λέει ότι ... στον σεισμό όλες οι κολόνες μετατρέπονται σε προβολικά συστήματα.
Ο πρόβολος για να μην αστοχήσει χρειάζεται μία πολύ ισχυρή πάκτωση μεγαλύτερη του φορτίου που κουβαλά. Στον πρόβολο αυτή η πάκτωση γίνεται στην πλάκα της κατασκευής.
Στις κολόνες κάπου πρέπει να γίνει.... και δεν βλέπω κάτι καλύτερο από το να γίνει στο έδαφος.
Όσο για τον οπλισμό του προβόλου αν είναι καλύτερη η προένταση ή ο χαλαρός οπλισμός ή ο συνδυασμός και των δύο συστημάτων, αυτό έχει λυθεί από την βιβλιογραφία.
Πάντως θεωρώ αδιανόητο και βλακώδες που οι μηχανικοί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι οι κολόνες πρέπει να πακτώνονται στο έδαφος γιατί απλά στον σεισμό δρουν σαν πρόβολοι, και πρέπει να έχουν την αντοχή να αντέξουν... αν όχι όλα τα στατικά φορτία της κατασκευής σαν να υφίσταντο σε οριζόντια προβολική φάση,,, τουλάχιστον πρέπει να αντέχουν την ροπή ανατροπής που δέχετε το κάθε ένα υποστύλωμα σε έναν ισχυρό σεισμό.
Φυσικά όλα αυτά χρειάζονται πειράματα και μετρήσεις.
Το να βάλεις όμως έναν ιδιώτη να τα κάνει όλα αυτά μόνος του είναι σαν να του ζητάς να πάει στο φεγγάρι.
Για τους υπολογισμούς των φορτίων του σεισμού που αναλαμβάνει η ευρεσιτεχνία εγώ θα υπολόγιζα
Α) Όλες τις αδρανιακές εντάσεις και θα τις μοίραζα στις διατομές των υποστυλωμάτων ελέγχοντας την τέμνουσα.
Β) Θα υπολόγιζα την ροπή ανατροπής των υποστυλωμάτων, για να βρω πόσα είναι τα φορτία παραλαβής του τένοντα του μηχανισμού και του εδάφους.
Γ) Θα υπολόγιζα την αντοχή του σκυροδέματος στην θλίψη και την κάμψη σε επιμέρους περιοχές.
Δ) Θα υπολόγιζα την αντοχή του μηχανισμού.
Ε) Θα υπολόγιζα την αντοχή των διαφόρων εδαφών.
Έναν ικανοτικό σχεδιασμό για τα πάρα πάνω και τίποτα άλλο.
H ευρεσιτεχνία αφορά την μέθοδο σχεδιασμού. Η επάρκεια της αγκύρωσης στο έδαφος είναι θέμα κόστους. Αν πας πιο βαθιά την γεώτρηση και έναν σκέτο τένοντα να βάλεις μέσα στο σκυρόδεμα πλήρωσης της οπής θα είναι επαρκής. Τώρα όπως σχεδιάζουν οδηγούν όλη την ροπή ανατροπής της κάθε μίας κολόνας και όλες τις αδρανειακές εντάσεις των πλακών πάνω στους κορμούς της κολόνας και της δοκού οι οποίες αφού εξαντλήσουν την ελαστικότητα που έχουν σπάνε από την μεγάλη κάμψη. Αν αυξήσουν τις διαστάσεις της δοκού και της κολόνας για να παραλάβουν περισσότερα καμπτικά φορτία αυτό είναι δώρον άδωρο διότι αυξάνοντας τις διαστάσεις αυξάνεις το πρόβλημα διότι αυξάνεις τις αδρανειακές εντάσεις.
Η λύση είναι ότι χρειάζεται να μεταφέρεις ( εκτρέψεις ) το σύνολον ή μέρος αυτών των σεισμικών φορτίσεων σε άλλες πιο ισχυρές περιοχές.
Αυτό κάνει η ευρεσιτεχνία. Η αντίδραση του μηχανισμού στην άνοδο του δώματος των επιμήκη υποστυλωμάτων προερχόμενη από το έδαφος και η άλλη αντίδραση στο αντικριστό κάτω μέρος της βάσης των ( στο Π της βάσης ) εκτρέπουν την πλάγια φόρτιση του σεισμού στην κατακόρυφη τομή των η οποία είναι μεγάλη και ισχυρή. Με αυτήν την εκτροπή της πλάγιας φόρτισης του σεισμού στην κατακόρυφη τομή των υποστυλωμάτων, καταργούνται οι στροφές στους κόμβους διότι τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού τις αναλαμβάνουν 100% τα επιμήκη υποστυλώματα, διότι αδυνατούν να στρέψουν τον κορμό τους.
Αφού αδυνατούν 1) να στρέψουν τον κορμό τους ( λυγίσουν ) 2) να χάσουν την καθετότητα και 3) να ανασηκώσουν την βάση και το δώμα τους τότε δεν μπορούν να υπάρχουν και οι ροπές στους κόμβους που λυγίζουν και σπάνε τους κορμούς της κολόνας και της δοκού.
Αν αντί την αγκύρωση στο έδαφος είχαμε πακτώσει τον τένοντα μέσα σε 5 υπόγεια ή με ρητινούχα αποξειδωτικά σκευάσματα πάνω σε βράχο ( όπως κάνουμε με τα βλήτρα ) κάναμε την ίδια δουλειά.
Οι άλλες διαφορές είναι οι διαφορές μεταξύ αδρανή χαλαρού οπλισμού και προέντασης.
Δηλαδή το να πάει ο τένοντας μέχρι το δώμα και εκεί να μπει ένας κοχλίας στοπ ... είναι σαν να κάνεις προένταση σε πρόβολο.
Αν πακτώσεις μόνο την βάση με το έδαφος και μετά οπλίσεις το υποστύλωμα με χαλαρό οπλισμό είναι σαν να οπλίζεις τον πρόβολο με χαλαρό οπλισμό.
Τις διαφορές τις ξέρουμε από την βιβλιογραφία.
Η πραγματική καινοτομία της εφεύρεσης είναι ότι εφαρμόζω μία τάση στα άκρα του δώματος των επιμήκη υποστυλωμάτων Αυτή η αντίθετη τάση στο δώμα πρέπει να προέρχεται από μία εξωτερική πηγή, και όχι εφαρμοζόμενη από μία πηγή η οποία να βρίσκεται πάνω στον ίδιο τον φέροντα. Αυτή η εξωτερική πηγή είναι το έδαφος κάτω από την βάση.
Από εκεί αντλώ αυτήν την εξωτερική δύναμη και μέσο του μηχανισμού την μεταφέρω πάνω στο δώμα.