Το στενό των Θερμοπυλών όπως είναι σήμερα. Τον καιρό που έγινε η Μάχη των Θερμοπυλών, η ακτή ήταν πολύ πιο κοντά στο βουνό.
Άρχοντα μου, μην ξεχνάς τους Αθηναίους» ψιθύρισε ένας υπηρέτης στο αυτί του Δαρείου. Ήταν επιφορτισμένος να το κάνει αυτό κάθε μέρα κατόπιν εντολής του Μεγάλου Βασιλιά που ήθελε να εκδικηθεί τους Αθηναίους επειδή είχαν αναμιχθεί στα εσωτερικά της χώρας του το 494 π.X. σηματοδοτώντας τους Μηδικούς πολέμους που τόσο ξακουστή θα έκαναν τη μικρή χώρα στο νότιο-ανατολικό άκρο της σημερινής Ευρώπης. Ο Δαρείος απέτυχε και τις 2 φορές που επιχείρησε. Όμως δεν ξέχασε. Και ψιθύρισε στο γιο του Ξέρξη καθώς πέθαινε ότι πρέπει να θυμάται τους Αθηναίους.
Και ο Ξέρξης τους θυμήθηκε. Κατέπνιξε με ευκολία μια επανάσταση που οργάνωσαν οι Βαβυλώνιοι και στράφηκε δυτικά, ετοιμάζοντας ένα στρατό που όμοιο του δεν είχε δει η γη μέχρι εκείνη τη μέρα.
Ο Ηρόδοτος κάνει λόγο για 5 εκατομμύρια άντρες, αριθμός υπερβολικός χωρίς αμφιβολία. Κι οι πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις όμως δεν κατεβαίνουν κάτω από τις 300.000 πολεμιστές.
Στόχος του ήταν η μικρή Αθήνα αρχικά, κι έπειτα όλη η υπόλοιπη Ελλάδα.Κατασκεύασε μια γέφυρα κατά μήκος του Βοσπόρου ώστε να περάσει η τεράστια στρατιά και διέταξε να ανοίξουν μια διώρυγα στη χερσόνησο του όρους Άθως ώστε να αποφύγει ο στόλος τους σκοπέλους που είχαν καταστρέψει πριν λίγα χρόνια τη στρατιά του πατέρα του. Λίγο καιρό αργότερα ο τεράστιος στρατός πατούσε τα εδάφη της Ευρώπης και κατευθυνόταν νότια σπέρνοντας τρόμο και πανικό στο πέρασμά του, καταστρέφοντας σοδειές και αδειάζοντας ποτάμια απλά και μόνο για να τραφεί?Αθηναίοι και Σπαρτιάτες συγκάλεσαν στην Κόρινθο πολεμικό συμβούλιο των ελληνικών πόλεων. Συμμετείχαν ακόμα και εχθροί όπως τα Μέγαρα και η Αίγινα. Η απειλή των Περσών τους είχε συσπειρώσει.
Συμβουλεύτηκαν το μαντείο των Δελφών κι η απάντηση ήταν αποκαρδιωτική: Στους Αθηναίους ειπώθηκε ότι έπρεπε να τρέξουν να κρυφτούν γιατί η ακατανίκητη δύναμη των Μήδων θα τους κατατρόπωνε. Μόνη ελπίδα να σωθούν ήταν να υψώσουν ξύλινα τείχη. Μα και οι Σπαρτιάτες απογοητεύτηκαν αφού το μαντείο τους είπε πως είτε θα υποδουλώνονταν στους Πέρσες είτε θα διατηρούσαν την ελευθερία τους πενθώντας όμως ένα βασιλιά από του Ηρακλή τη ρίζα. (Μελετητές αμφιβάλλουν για την ύπαρξη του δεύτερου μέρους και των δύο χρησμών. Λέγεται ότι προστέθηκαν μετά τη νίκη των Αθηναίων στη Σαλαμίνα ?τα ξύλινα τείχη- και μετά το θάνατο του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες ?ο νεκρός βασιλιάς.Το συμβούλιο δεν εξέδωσε ομόφωνη απόφαση. Οι Σπαρτιάτες επέμεναν να αμυνθούν πίσω από τον ισθμό της Κορίνθου, γεγονός που αρνούνταν να δεχτούν οι Αθηναίοι αφού αυτό θα σήμαινε ότι θα έμεναν μόνοι τους στο έλεος των Περσών.
Ο Θεμιστοκλής χρειάστηκε να φτάσει στα όρια του εκφοβισμού δηλώνοντας ότι αν οι Αθηναίοι οδηγούνταν στην απόγνωση, θα μπορούσαν να εξετάσουν και άλλες επιλογές. Ο εκφοβισμός λειτούργησε και οι Σπαρτιάτες δέχτηκαν να εγκαταστήσουν την αμυντική γραμμή στις Θερμοπύλες, ένα στενό πέρασμα ανάμεσα στο όρος Οίτη και το Μαλιακό κόλπο που πήρε το όνομά του από τις ιαματικές πηγές της περιοχής ( θερμές πύλες).Στην πραγματικότητα οι Σπαρτιάτες οργάνωναν την άμυνα τους στον ισθμό, έτσι όπως θεωρούσαν ότι έπρεπε να κάνουν για να διαφυλάξουν την ανεξαρτησία της πόλης τους. Στις Θερμοπύλες έστειλαν ένα πολύ μικρό τμήμα στρατιωτών: Μόλις 300 που τους διοικούσε ο βασιλιάς Λεωνίδας, ένας από τους 2 βασιλιάδες της πόλης (η Σπάρτη είχε ταυτόχρονα 2 βασιλιάδες). Επρόκειτο βέβαια για ένα επίλεκτο τμήμα στρατιωτών, τη βασιλική φρουρά, παρέμενε όμως πολύ μικρό σε αριθμό. Πλάι τους παρατάχθηκαν 700 Θεσπιείς και 7000 σύμμαχοι, Πελοποννήσιοι και μη.Για ημέρες ο βασιλιάς κράτησε τη θέση του αποκρούοντας τα αλλεπάλληλα κύματα επίθεσης φέρνοντας σε απόγνωση τον Ξέρξη που έβλεπε τον πελώριο στρατό του να προσκρούει σε μια χούφτα ανθρώπους. Τη λύση όμως την έδωσε ο Εφιάλτης που υπέδειξε στους Πέρσες ένα μονοπάτι που ανέβαινε το βουνό και κατέβαινε στα νώτα των Ελλήνων. Ο Λεωνίδας αντιλήφθηκε ότι θα τον απέκλειαν και έδιωξε τους συμμάχους. Ο Θεμιστοκλής έστειλε μια λέμβο για να δώσει και στον ίδιο δυνατότητα διαφυγής αλλά αυτός αρνήθηκε. Είχε διαταγή να κρατήσει τη θέση του και θα την κρατούσε με κάθε κόστος. Στο πλάι του παρέμειναν και οι 700 Θεσπιείς που αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν το βασιλιά της Σπάρτης.Το ξημέρωμα οι Πέρσες που πρόβαλλαν στο πέρασμα είδαν τους Σπαρτιάτες να χτενίζονται με προσήλωση, ένα τελετουργικό που τους προετοίμαζε για το θάνατο. Οι Λακεδαιμόνιοι πολεμιστές παρατάχθηκαν σε ένα συμπαγές τετράγωνο κι έκαναν τους Πέρσες να πληρώσουν ακριβά το θάνατο τους. Είχαν μάλιστα πετύχει τόσο μεγάλες ζημιές στο αντίπαλο στράτευμα που ο Ξέρξης διέταξε τους τοξότες του να σκοτώσουν από απόσταση όσους είχαν απομείνει από τους εχθρούς του, τραβώντας παράλληλα πίσω το δικό του πεζικό ώστε να περιορίσει τις απώλειες του.
Ο βασιλιάς Λεωνίδας αποκεφαλίστηκε και σταυρώθηκε και η στρατιά του Ξέρξη ξεχύθηκε ανενόχλητη στην κεντρική Ελλάδα.Οι Σπαρτιάτες είχαν κάνει πλέον το χρέος τους αναφορικά με την κοινή υπόθεση θυσιάζοντας έναν από τους βασιλιάδες της και 300 από τους καλύτερους πολεμιστές της. Τώρα ήταν σειρά της Αθήνας να πολεμήσει και να δοξαστεί. Είχε έρθει η ώρα για το νεόκτιστο στόλο της να αποδείξει την αξία του.
ideopolis.gr
Άρχοντα μου, μην ξεχνάς τους Αθηναίους» ψιθύρισε ένας υπηρέτης στο αυτί του Δαρείου. Ήταν επιφορτισμένος να το κάνει αυτό κάθε μέρα κατόπιν εντολής του Μεγάλου Βασιλιά που ήθελε να εκδικηθεί τους Αθηναίους επειδή είχαν αναμιχθεί στα εσωτερικά της χώρας του το 494 π.X. σηματοδοτώντας τους Μηδικούς πολέμους που τόσο ξακουστή θα έκαναν τη μικρή χώρα στο νότιο-ανατολικό άκρο της σημερινής Ευρώπης. Ο Δαρείος απέτυχε και τις 2 φορές που επιχείρησε. Όμως δεν ξέχασε. Και ψιθύρισε στο γιο του Ξέρξη καθώς πέθαινε ότι πρέπει να θυμάται τους Αθηναίους.
Και ο Ξέρξης τους θυμήθηκε. Κατέπνιξε με ευκολία μια επανάσταση που οργάνωσαν οι Βαβυλώνιοι και στράφηκε δυτικά, ετοιμάζοντας ένα στρατό που όμοιο του δεν είχε δει η γη μέχρι εκείνη τη μέρα.
Ο Ηρόδοτος κάνει λόγο για 5 εκατομμύρια άντρες, αριθμός υπερβολικός χωρίς αμφιβολία. Κι οι πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις όμως δεν κατεβαίνουν κάτω από τις 300.000 πολεμιστές.
Στόχος του ήταν η μικρή Αθήνα αρχικά, κι έπειτα όλη η υπόλοιπη Ελλάδα.Κατασκεύασε μια γέφυρα κατά μήκος του Βοσπόρου ώστε να περάσει η τεράστια στρατιά και διέταξε να ανοίξουν μια διώρυγα στη χερσόνησο του όρους Άθως ώστε να αποφύγει ο στόλος τους σκοπέλους που είχαν καταστρέψει πριν λίγα χρόνια τη στρατιά του πατέρα του. Λίγο καιρό αργότερα ο τεράστιος στρατός πατούσε τα εδάφη της Ευρώπης και κατευθυνόταν νότια σπέρνοντας τρόμο και πανικό στο πέρασμά του, καταστρέφοντας σοδειές και αδειάζοντας ποτάμια απλά και μόνο για να τραφεί?Αθηναίοι και Σπαρτιάτες συγκάλεσαν στην Κόρινθο πολεμικό συμβούλιο των ελληνικών πόλεων. Συμμετείχαν ακόμα και εχθροί όπως τα Μέγαρα και η Αίγινα. Η απειλή των Περσών τους είχε συσπειρώσει.
Συμβουλεύτηκαν το μαντείο των Δελφών κι η απάντηση ήταν αποκαρδιωτική: Στους Αθηναίους ειπώθηκε ότι έπρεπε να τρέξουν να κρυφτούν γιατί η ακατανίκητη δύναμη των Μήδων θα τους κατατρόπωνε. Μόνη ελπίδα να σωθούν ήταν να υψώσουν ξύλινα τείχη. Μα και οι Σπαρτιάτες απογοητεύτηκαν αφού το μαντείο τους είπε πως είτε θα υποδουλώνονταν στους Πέρσες είτε θα διατηρούσαν την ελευθερία τους πενθώντας όμως ένα βασιλιά από του Ηρακλή τη ρίζα. (Μελετητές αμφιβάλλουν για την ύπαρξη του δεύτερου μέρους και των δύο χρησμών. Λέγεται ότι προστέθηκαν μετά τη νίκη των Αθηναίων στη Σαλαμίνα ?τα ξύλινα τείχη- και μετά το θάνατο του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες ?ο νεκρός βασιλιάς.Το συμβούλιο δεν εξέδωσε ομόφωνη απόφαση. Οι Σπαρτιάτες επέμεναν να αμυνθούν πίσω από τον ισθμό της Κορίνθου, γεγονός που αρνούνταν να δεχτούν οι Αθηναίοι αφού αυτό θα σήμαινε ότι θα έμεναν μόνοι τους στο έλεος των Περσών.
Ο Θεμιστοκλής χρειάστηκε να φτάσει στα όρια του εκφοβισμού δηλώνοντας ότι αν οι Αθηναίοι οδηγούνταν στην απόγνωση, θα μπορούσαν να εξετάσουν και άλλες επιλογές. Ο εκφοβισμός λειτούργησε και οι Σπαρτιάτες δέχτηκαν να εγκαταστήσουν την αμυντική γραμμή στις Θερμοπύλες, ένα στενό πέρασμα ανάμεσα στο όρος Οίτη και το Μαλιακό κόλπο που πήρε το όνομά του από τις ιαματικές πηγές της περιοχής ( θερμές πύλες).Στην πραγματικότητα οι Σπαρτιάτες οργάνωναν την άμυνα τους στον ισθμό, έτσι όπως θεωρούσαν ότι έπρεπε να κάνουν για να διαφυλάξουν την ανεξαρτησία της πόλης τους. Στις Θερμοπύλες έστειλαν ένα πολύ μικρό τμήμα στρατιωτών: Μόλις 300 που τους διοικούσε ο βασιλιάς Λεωνίδας, ένας από τους 2 βασιλιάδες της πόλης (η Σπάρτη είχε ταυτόχρονα 2 βασιλιάδες). Επρόκειτο βέβαια για ένα επίλεκτο τμήμα στρατιωτών, τη βασιλική φρουρά, παρέμενε όμως πολύ μικρό σε αριθμό. Πλάι τους παρατάχθηκαν 700 Θεσπιείς και 7000 σύμμαχοι, Πελοποννήσιοι και μη.Για ημέρες ο βασιλιάς κράτησε τη θέση του αποκρούοντας τα αλλεπάλληλα κύματα επίθεσης φέρνοντας σε απόγνωση τον Ξέρξη που έβλεπε τον πελώριο στρατό του να προσκρούει σε μια χούφτα ανθρώπους. Τη λύση όμως την έδωσε ο Εφιάλτης που υπέδειξε στους Πέρσες ένα μονοπάτι που ανέβαινε το βουνό και κατέβαινε στα νώτα των Ελλήνων. Ο Λεωνίδας αντιλήφθηκε ότι θα τον απέκλειαν και έδιωξε τους συμμάχους. Ο Θεμιστοκλής έστειλε μια λέμβο για να δώσει και στον ίδιο δυνατότητα διαφυγής αλλά αυτός αρνήθηκε. Είχε διαταγή να κρατήσει τη θέση του και θα την κρατούσε με κάθε κόστος. Στο πλάι του παρέμειναν και οι 700 Θεσπιείς που αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν το βασιλιά της Σπάρτης.Το ξημέρωμα οι Πέρσες που πρόβαλλαν στο πέρασμα είδαν τους Σπαρτιάτες να χτενίζονται με προσήλωση, ένα τελετουργικό που τους προετοίμαζε για το θάνατο. Οι Λακεδαιμόνιοι πολεμιστές παρατάχθηκαν σε ένα συμπαγές τετράγωνο κι έκαναν τους Πέρσες να πληρώσουν ακριβά το θάνατο τους. Είχαν μάλιστα πετύχει τόσο μεγάλες ζημιές στο αντίπαλο στράτευμα που ο Ξέρξης διέταξε τους τοξότες του να σκοτώσουν από απόσταση όσους είχαν απομείνει από τους εχθρούς του, τραβώντας παράλληλα πίσω το δικό του πεζικό ώστε να περιορίσει τις απώλειες του.
Ο βασιλιάς Λεωνίδας αποκεφαλίστηκε και σταυρώθηκε και η στρατιά του Ξέρξη ξεχύθηκε ανενόχλητη στην κεντρική Ελλάδα.Οι Σπαρτιάτες είχαν κάνει πλέον το χρέος τους αναφορικά με την κοινή υπόθεση θυσιάζοντας έναν από τους βασιλιάδες της και 300 από τους καλύτερους πολεμιστές της. Τώρα ήταν σειρά της Αθήνας να πολεμήσει και να δοξαστεί. Είχε έρθει η ώρα για το νεόκτιστο στόλο της να αποδείξει την αξία του.
ideopolis.gr
