Νέα Υόρκη ? Όταν το παιδί δεχθεί επίθεση από ζώο είναι πολύ πιθανό να εκδηλώσει σύνδρομο μετατραυματικού στρες σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Pediatrics.
Ορισμένοι άνθρωποι πάσχουν από σύνδρομο μετατραυματικού στρες μετά από ένα γεγονός που τους έχει θέσει σε κίνδυνο, όπως ένα τροχαίο ατύχημα ή μια επίθεση. Οι πάσχοντες έχουν επώδυνες αναμνήσεις και εφιάλτες που μπορεί να παρεμβαίνουν στην καθημερινότητά τους.
Το σύνδρομο μετατραυματικού στρες μπορεί να είναι ανησυχητικό στα παιδιά, επειδή μπορεί να παρέμβει στην φυσιολογική τους ανάπτυξη. Για παράδειγμα, αν το παιδί υποστεί ένα τραυματικό γεγονός ακόμη και σε μικρή ηλικία, χρειάζεται σημαντικό χρόνο να αναρρώσει, απ' ότι ένας ενήλικας.
Μελέτη του Νοσοκομείου του Ιατρικού Κολεγίου του Πεκίνου επικεντρώθηκε σε δείγμα 358 παιδιών 5-17 ετών που είχαν εισαχθεί στο τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) του νοσοκομείου μετά από επίθεση από ζώο. Τα περισσότερα παιδιά είχαν δεχθεί επίθεση από σκύλο (δάγκωμα) αλλά ορισμένα από γάτες, κουνέλια, αρουραίους ή ινδικά χοιρίδια.
Τα παιδιά υποβλήθηκαν στην κατάλληλη φροντίδα για το τραύμα, ανάλογα με την σοβαρότητά του, περιλαμβανομένων και των εμβολίων, τον καθαρισμό και το κλείσιμο της πληγής και την λήψη αντιβιοτικών. Τα παιδιά ελέγχθηκαν και για συμπτώματα του συνδρόμου μετατραυματικού στρες και παρόμοιες παθήσεις, όταν εισήχθησαν στο ΤΕΠ,
καθώς και μια εβδομάδα αργότερα και τρεις μήνες μετά.
Κατά τον τρίμηνο επανέλεγχο διαπιστώθηκε ότι 19 εκ των 358 παιδιών διαγνώστηκαν με μετατραυματικό στρες. Τα παιδιά που είχαν νοσηλευθεί για σοβαρό τραυματισμό διέτρεχαν μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης του συνδρόμου (10 από τα 38 είχαν μετατραυματικό στρες). Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές στο πόσο συχνά τα μικρότερα ή μεγαλύτερα παιδιά εκδήλωναν μετατραυματικό στρες, ενώ η διάγνωση του ήταν όμοια μεταξύ αγοριών και κοριτσιών.
Οι επιστήμονες δεν σύγκριναν την ομάδα των θυμάτων με μια ευρύτερη ομάδα παιδιών, αλλά τα στοιχεία δείχνουν ότι το 5% των παιδιών που είχαν δεχθεί δάγκωμα εκδήλωσε μετατραυματικό στρες, ποσοστό όμοιο με αυτό άλλων ερευνών που έχουν γίνει για τραυματισμένα παιδιά.
Ωστόσο, οι αριθμοί μπορεί να μην αντανακλούν τι περνάνε τα παιδιά. Τα περισσότερα δυσκολεύονται να επανενταχθούν μετά από κάποιο τραυματικό γεγονός αλλά δυστυχώς δεν τυγχάνουν την σωστής διάγνωσης.
Πάντως το συμβάν του τραυματισμού μπορεί να μην επηρεάζει από μόνο του τις πιθανότητες εκδήλωσης μετατραυματικού στρες, αλλά να παίζει ρόλο και η φροντίδα που λαμβάνει.
Είναι σημαντική η ανταπόκριση των γιατρών και των νοσηλευτών, καθώς και των συνθηκών που επικρατούν στο νοσοκομείο.
