Ο ορισμός: απόρριψη η [ap?ripsi] Ο33 : η ενέργεια του απορρίπτω. 1α. άρνηση να εγκρίνει κάποιος κτ. ή να το αποδεχτεί: H ~ της αίτησής του για δάνειο / για πρόσληψη. H ~ μιας πρότασης / μιας λύσης / ενός σχεδίου, η μη υιοθέτηση. || η άρνηση να αναγνωρίσουμε σε κπ. την αξία που έχει ως προσωπικότητα: H ~ του παιδιού από την οικογένεια / από το σχολείο. β. αποτυχία στις εξετάσεις που έχει ως αποτέλεσμα να μην προαχθεί κάποιος στην επόμενη τάξη ή να μη γίνει δεκτός σε κάποια σχολή. ANT προαγωγή, εισαγωγή. 2α. (λόγ.) το πέταμα άχρηστων υλικών ή αντικειμένων: Aπαγορεύεται η ~ των σκουπιδιών σε κοινόχρηστους χώρους. β. (ιατρ.) αδυναμία αφομοίωσης ή ανοχής από τον οργανισμό ξένων ιστών ή ξένου σώματος: ~ μοσχεύματος.
[λόγ. < αρχ. ?πόρριψις `το να ρίξεις κτ. από πάνω σου΄ (-σις > -ση) κατά τις σημ. της λ. απορρίπτω
Από τις παραπάνω ερμηνείες αυτή που ταιριάζει στην δική μας περίπτωση είναι η ψυχολογική ερμηνεία η οποία εκφράζεται με ?την άρνηση να αναγνωρίσουμε σε κάποιον την αξία που έχει ως προσωπικότητα: H Απόρριψη του παιδιού από την οικογένεια / από το σχολείο.
Η απόρριψη του παιδιού από την οικογένεια εκφράζει μια δυσλειτουργία της οικογένειας και αποτελεί την πηγή δυσλειτουργιών στην στην ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη του ίδιου παιδιού.
Η απόρριψη αποτελεί εμπόδιο στην κοινωνικοποίηση του παιδιού.
Η απόρριψη εκφράζεται μέσω της έλλειψης φροντίδας και δημιουργεί το ερώτημα του παιδιού? Πόσο σημαντικός είμαι για τους γονείς μου?;
Η ελλιπής φροντίδα δημιουργεί κενά στην σημαντικότητα την οποία αντιλαμβάνεται ότι έχει το παιδί για την οικογένεια και κατ' επέκταση για τον εαυτό του.
Αυτή η αντίληψη καθορίζει την στάση του προς τον εαυτό του και προς την οικογένεια αλλά και καθορίζει και την μετέπειτα στάση του στην κοινωνία.
Η απόρριψη εκφράζεται με τον λόγο και την γενική στάση και συμπεριφορά του γονέα.
Η απόρριψη μπορεί να πάρει διαφορετικές μορφές μέσα στην οικογένεια. Η αδιαφορία, η εχθρική στάση, η επιθετικότητα, ο θυμός, η βιαιοπραγία η αυστηρή αξιολόγηση του παιδιού, οι μεγάλες προσδοκίες των γονέων από αυτό, είναι μερικές από τις μορφές που μπορεί να πάρει η απόρριψη.
Πιστεύω ότι η περιθωριοποίηση ενός ατόμου ξεκινάει πρώτα από την περιθωριοποίηση μέσα στην οικογένεια. Δηλαδή είναι το αποτέλεσμα μιας διαχρονικής απόρριψης, η οποία δεν έχει να κάνει μόνο με το βίωμα πεδίου αλλά και τα βιώματα των γονέων. Δηλαδή πολλοί γονείς μπορούν να λειτουργούν απορριπτικά προς τα παιδιά τους, χωρίς να συνειδητοποιούν την σημασία της συμπεριφορά τους και θεωρώντας την σαν κάτι φυσιολογικό διότι αυτή τη συμπεριφορά είχαν βιώσει και μάθει στην παιδική τους ηλικία.
Η απόρριψη λοιπόν, μπορεί να είναι το αποτέλεσμα
α) της ελλιπούς φροντίδας
β )των μεγάλων γονεϊκών προσδοκιών
γ) της αυστηρής αξιολόγησης του παιδιού.
