Παπαρούνα ( Μήκων η υπνοφόρος )
Καρύκευμα το οποίο προέρχεται από το φυτό Papaver το οποίο περιλαμβάνει γύρω στα 100 είδη. Ποώδες φυτό το οποίο συναντιέται κυρίως σε ψυχρές και εύκρατες περιοχές. Όμορφο φυτό, με μεγάλα άνθη που ανάλογα με το είδος ποικίλουν όσον αφορά το χρώμα τους.
Συναντάμε λευκά, κίτρινα, πορτοκαλί, κόκκινα, πορφυρά. Χαρακτηριστικό της παπαρούνας είναι ο γαλακτικός χυμός που περιέχεται στους βλαστούς της.
Ο καρπός της είναι κάψα. Το πιο σημαντικό θεωρείται το είδος Papaver somnniferum γνωστό και ως Μήκων η υπνοφόρος ή αφιόνι, ή ύπνος.
Μονοετές φυτό που συναντάμε κυρίως στην Ελλάδα και την Μικρά Ασία με χαρακτηριστικά πορφυρά άνθη και βλαστούς ενός ή πέντε μέτρων.
Το φυτό καλλιεργείται και από τους καρπούς του λαμβάνεται ο γαλακτικός χυμός από τον οποίο παρασκευάζεται το όπιο, με παραισθησιογόνες και αναλγητικές δράσεις. Παρέμεινε επί αιώνες στο προσκήνιο λατρευτικών δρώμενων και θεραπευτικών εγχειρημάτων. Κατά τη μυθολογία η Αφροδίτη θα χρωματίσει με το αίμα της το πορφυρέρυθρο άνθος, η Δήμητρα θα το εντάξει στα ιερά της φυτά, και η Ήρα θα υιοθετήσει τη δρόγη για την αναλγητική στήριξη των επιτόκων.
Τα σπέρματά του χρησιμοποιούνται στην παραγωγή αιθέριου ελαίου και σαν ζωοτροφή. Η χρήση της παπαρούνας, και συγκεκριμένα των σπερμάτων της, ως μπαχαρικού είναι γνωστή από τους προϊστορικούς χρόνους. Βέβαια επειδή είναι ένα πολύ όμορφο φυτό χρησιμοποιείται και για τις καλλωπιστικές του ιδιότητες.
Καρύκευμα το οποίο προέρχεται από το φυτό Papaver το οποίο περιλαμβάνει γύρω στα 100 είδη. Ποώδες φυτό το οποίο συναντιέται κυρίως σε ψυχρές και εύκρατες περιοχές. Όμορφο φυτό, με μεγάλα άνθη που ανάλογα με το είδος ποικίλουν όσον αφορά το χρώμα τους.
Συναντάμε λευκά, κίτρινα, πορτοκαλί, κόκκινα, πορφυρά. Χαρακτηριστικό της παπαρούνας είναι ο γαλακτικός χυμός που περιέχεται στους βλαστούς της.
Ο καρπός της είναι κάψα. Το πιο σημαντικό θεωρείται το είδος Papaver somnniferum γνωστό και ως Μήκων η υπνοφόρος ή αφιόνι, ή ύπνος.
Μονοετές φυτό που συναντάμε κυρίως στην Ελλάδα και την Μικρά Ασία με χαρακτηριστικά πορφυρά άνθη και βλαστούς ενός ή πέντε μέτρων.
Το φυτό καλλιεργείται και από τους καρπούς του λαμβάνεται ο γαλακτικός χυμός από τον οποίο παρασκευάζεται το όπιο, με παραισθησιογόνες και αναλγητικές δράσεις. Παρέμεινε επί αιώνες στο προσκήνιο λατρευτικών δρώμενων και θεραπευτικών εγχειρημάτων. Κατά τη μυθολογία η Αφροδίτη θα χρωματίσει με το αίμα της το πορφυρέρυθρο άνθος, η Δήμητρα θα το εντάξει στα ιερά της φυτά, και η Ήρα θα υιοθετήσει τη δρόγη για την αναλγητική στήριξη των επιτόκων.
Τα σπέρματά του χρησιμοποιούνται στην παραγωγή αιθέριου ελαίου και σαν ζωοτροφή. Η χρήση της παπαρούνας, και συγκεκριμένα των σπερμάτων της, ως μπαχαρικού είναι γνωστή από τους προϊστορικούς χρόνους. Βέβαια επειδή είναι ένα πολύ όμορφο φυτό χρησιμοποιείται και για τις καλλωπιστικές του ιδιότητες.
