Ίταμος του θανάτου και της ζωής (Τaxus baccata)
To φυτό Ίταμος (τάξος) βρίσκεται σε εύκρατες περιοχές του βορείου ημισφαιρίου. Η ταξινόμηση των ειδών του είναι δύσκολη λόγω της μεγάλης ποικιλίας και των μικρών διαφορών τους. Στην Ευρώπη απαντά το είδος Taxus baccata.
Στην Ελλάδα ο ίταμος υπάρχει στην Μακεδονία, τη Θράκη, τη Θεσσαλία, τη Στερεά Ελλάδα, την Πελοπόννησο και τη Σαμοθράκη. Το φυτό αυτό είναι γνωστό ως ήμερο έλατο, καρκαριά.
Το γνωρίζουμε και μέσα από τις αναφορές του Θεόφραστου και του Διοσκουρίδη.
Ακόμα ο ίταμος ονομάζεται και δένδρο του θανάτου. Σύμφωνα με τον Διοσκουρίδη το φυτό αναδίδει δηλητηριώδης ατμούς, κι όποιος κοιμηθεί η καθίσει να φάει κάτω από αυτό μπορεί και να πεθάνει. Το ξύλο του δένδρου είναι ιδιαίτερα σκληρό και πολύ χρησιμοποιείτο από τους αρχαίους Έλληνες για την κατασκευή όπλων, μουσικών οργάνων και ξύλινων αγαλμάτων.
Ο ίταμος αναπτύσσεται πολύ αργά και τα φύλλα του είναι το πιο δηλητηριώδες από όλα τα μέρη του φυτού.
ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΟ
Το 1960 άρχισε το ενδιαφέρον για την φαρμακευτική του αξία, όταν το National Center Institute ανέπτυξε ένα πρόγραμμα με φυτά, για την ανακάλυψη ουσιών με αντικαρκινικές ιδιότητες. Το 1964 παρατηρήθηκε ότι εκχύλισμα του Taxus Brevifolia είναι τοξικό σε λευχαιμικά κύτταρα σε καλλιέργειες κυττάρων ποντικιών. Απομόνωσαν την ουσία με τις ευεγερτικές ιδιότητες και την ονόμασαν τοξόλη. Σήμερα η τοξόλη κυκλοφορεί με την εμπορική ονομασία Paclitaxel (πακλιταξέλη) και χρησιμοποιείται σε μεταστατικούς καρκίνους του μαστού και της ωοθήκης.
To φυτό Ίταμος (τάξος) βρίσκεται σε εύκρατες περιοχές του βορείου ημισφαιρίου. Η ταξινόμηση των ειδών του είναι δύσκολη λόγω της μεγάλης ποικιλίας και των μικρών διαφορών τους. Στην Ευρώπη απαντά το είδος Taxus baccata.
Στην Ελλάδα ο ίταμος υπάρχει στην Μακεδονία, τη Θράκη, τη Θεσσαλία, τη Στερεά Ελλάδα, την Πελοπόννησο και τη Σαμοθράκη. Το φυτό αυτό είναι γνωστό ως ήμερο έλατο, καρκαριά.
Το γνωρίζουμε και μέσα από τις αναφορές του Θεόφραστου και του Διοσκουρίδη.
Ακόμα ο ίταμος ονομάζεται και δένδρο του θανάτου. Σύμφωνα με τον Διοσκουρίδη το φυτό αναδίδει δηλητηριώδης ατμούς, κι όποιος κοιμηθεί η καθίσει να φάει κάτω από αυτό μπορεί και να πεθάνει. Το ξύλο του δένδρου είναι ιδιαίτερα σκληρό και πολύ χρησιμοποιείτο από τους αρχαίους Έλληνες για την κατασκευή όπλων, μουσικών οργάνων και ξύλινων αγαλμάτων.
Ο ίταμος αναπτύσσεται πολύ αργά και τα φύλλα του είναι το πιο δηλητηριώδες από όλα τα μέρη του φυτού.
ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΟ
Το 1960 άρχισε το ενδιαφέρον για την φαρμακευτική του αξία, όταν το National Center Institute ανέπτυξε ένα πρόγραμμα με φυτά, για την ανακάλυψη ουσιών με αντικαρκινικές ιδιότητες. Το 1964 παρατηρήθηκε ότι εκχύλισμα του Taxus Brevifolia είναι τοξικό σε λευχαιμικά κύτταρα σε καλλιέργειες κυττάρων ποντικιών. Απομόνωσαν την ουσία με τις ευεγερτικές ιδιότητες και την ονόμασαν τοξόλη. Σήμερα η τοξόλη κυκλοφορεί με την εμπορική ονομασία Paclitaxel (πακλιταξέλη) και χρησιμοποιείται σε μεταστατικούς καρκίνους του μαστού και της ωοθήκης.
