«Οι αρρυθμίες, όπως και τα συγκοπτικά επεισόδια, έχουν συνήθως παροξυσμικό χαρακτήρα», λέει ο καθηγητής Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας, Παναγιώτης Βάρδας.
«Συμβαίνουν αραιά και διαρκούν συχνά μόλις λίγα δευτερόλεπτα ή λεπτά. Ο παροξυσμικός χαρακτήρας αυτός δημιουργεί σημαντικά προβλήματα στη διάγνωσή τους, καθώς το ηλεκτροκαρδιογράφημα είναι εκείνο που συνήθως καθορίζει τη διάγνωση. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει και συνεχώς εξελίσσεται μια μικρή εμφυτευόμενη συσκευή ηλεκτροκαρδιογραφήματος (implantantaple loop recorders)».
Η συσκευή έχει μέγεθος 3 εκατοστών και ελάχιστο βάρος _ λίγων γραμμαρίων. Τοποθετείται υποδόρια στην προκάρδια περιοχή και έχει δυνατότητα συνεχούς καταγραφής του ηλεκτροκαρδιογραφήματος για 24 μήνες.
Οι τελευταίες εξελιγμένες συσκευές έχουν υψηλή αξιοπιστία, ενεργοποιούνται αυτόματα σε γεγονότα όπως η καρδιακή παύση ή η κολπική μαρμαρυγή και μπορούν να στείλουν την καταγραφή τους ηλεκτρονικά σε λήπτες-γιατρούς που βρίσκονται σε μακρινή απόσταση.
Παράλληλα, σημαντική εξέλιξη σημειώνεται στον τομέα των εμφυτευόμενων ανιχνευτών (sensors). «Οι προοπτικές είναι εξαιρετικά μεγάλες, καθώς οι εμφυτευόμενοι ανιχνευτές έχουν συνήθως δυνατότητα μεταφοράς της ανιχνευόμενης πληροφορίας στο Ιnternet ή και ευρύτερα», εξηγεί ο κ. Βάρδας.
«Ανιχνευτές που βρίσκονται σε κλινική αξιολόγηση και τοποθετούνται σήμερα ως επιπρόσθετος εξοπλισμός των βηματοδοτών ή των εμφυτευόμενων απινιδωτών, είναι αυτοί που μετρούν την πνευμονική συμφόρηση, τις καρδιακές πιέσεις κ.ά. Σύντομα θα εφαρμοστούν κλινικά και ανιχνευτές του σακχάρου του αίματος, του κορεσμού οξυγόνου και της αρτηριακής πίεσης».
Τελευταία αναπτύσσεται (ακόμα πειραματικά) ένας μικροσκοπικός βηματοδότης, μεγέθους περίπου ενός εκατοστού, που θα τοποθετείται ενδοκαρδιακά χωρίς καλώδια. «Επίσης, στους νέους βηματοδότες είναι εφαρμοσμένες οι τεχνολογικές δυνατότητες προκειμένου η περιοδική παρακολούθηση (follow up) να γίνεται από απόσταση, χωρίς να χρειάζεται ο ασθενής να πηγαίνει στο νοσοκομείο», προσθέτει ο κ. Βάρδας.
Ο αιφνίδιος καρδιακός θάνατος εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει την πρώτη αιτία θανάτου στις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες. «Η ευρεία χρήση των εμφυτευόμενων απινιδωτών έχει ουσιαστικά περιορίσει τη θνητότητα από τον αιφνίδιο καρδιακό θάνατο», τονίζει ο κ. Βάρδας.
«Η δευτερογενής πρόληψη (γι' αυτούς που έχουν υποστεί ήδη ένα επεισόδιο και σώθηκαν) δεν αφήνει περιθώρια για τη μη χρήση αυτών των συσκευών. Μια σημαντική καινοτομία, που αρχίζει να αξιολογείται κλινικά, είναι οι απινιδωτές χωρίς ενδοκαρδιακά καλώδια που τοποθετούνται υποδόρια. Εδώ οι εξελίξεις αναμένονται θεαματικές, καθώς η ανάπτυξη παρόμοιων συσκευών και η σμίκρυνσή τους θα επιτρέπει την ευρύτερη χρήση τους για την πρωτογενή πρόληψη»
