Ελλέβορος ο κυκλόφυλλος (helleborus cyclophyllus)
Οι Ελλέβοροι είναι φυτά ποώδη με ρίζωμα πολυετές,που ζουν στα ορεινά.Ανήκουν στην ίδια οικογένεια με τις ανεμώνες και τις νεραγκούλες
Ξεχωρίζουν απο τα εξής χαρακτηριστικά:Στη βάση τους φυτρώνουν ένα ή περισσότερα μεγάλα φύλλα με μακρύ μίσχο.Τα φύλλα αυτά χωρίζονται σε πολλά επιμήκη φυλλάρια, με παλαμοειδή διάταξη.Ο βλαστός βγάζει πολύ μικρά φυλλαράκια ή βράκτια.
Από τα ένδεκα είδη ελλέβορου που υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη, στην Ελλάδα φυτρώνει μόνο ο Ελλέβορος ο κυκλόφυλλος (Helleborus cyclophyllus).Τον βρίσκουμε στα ξέφωτα των ορεινών δασών, τα άνθη του έχουν χρώμα ανοιχτό κιτρινοπράσινο και εμφανίζονται νωρίς την άνοιξη, μετά το λιώσιμο των χιονιών.Είναι κοινά γνωστός ως Σκάρφι,Κάρπη,Καρπί κ.ά.
Οι Ελλέβοροι είναι φυτά δηλητηριώδη. Ωστόσο, όπως όλα τα δηλητήρια, χρησιμοποιούνταν από τους πρακτικούς γιατρούς και για φαρμακευτικούς σκοπούς.Παλιά χρησιμοποιούνταν για τη θεραπεία διαφόρων ασθενιών των ζώων όμως όσον αναφορά τις ανθρώπινες ασθένειες,δεν είναι ξεκάθαρο πού ακριβώς ωφελούσε το φυτό αυτό.
Οι πηγές μας πληροφορούν ότι αρχαίοι ρήτορες έτρωγαν μικρές ποσότητες του φυτού για την τόνωση της μνήμης τους κατά την διάρκεια της ομιλίας τους.
Επίσης η λαϊκή μας παράδοση αποδίδει στο Σκάρφι πολλές περίεργες και μαγικές ιδιότητες.Το βέβαιο πάντως είναι ότι,ακόμη και μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, από ελλέβορο παρασκευάζονταν φάρμακα για τη θεραπεία της μανίας,της μελαγχολίας,της υποχονδρίας, ακόμη και της επιληψίας.Τον χρησιμοποιούσαν επίσης κατά της υδρωπικίας και σε χρόνια δερματικά νοσήματα.Η χρήση του γινόταν με μορφή σκόνης ή βάμματος.
Σε μεγάλη δόση ο ελλέβορος προκαλεί εμετό, διάροια, πόνους στα πεπτικά όργανα, παράλυση και τελικά τον θάνατο.
Οι Ελλέβοροι είναι φυτά ποώδη με ρίζωμα πολυετές,που ζουν στα ορεινά.Ανήκουν στην ίδια οικογένεια με τις ανεμώνες και τις νεραγκούλες
Ξεχωρίζουν απο τα εξής χαρακτηριστικά:Στη βάση τους φυτρώνουν ένα ή περισσότερα μεγάλα φύλλα με μακρύ μίσχο.Τα φύλλα αυτά χωρίζονται σε πολλά επιμήκη φυλλάρια, με παλαμοειδή διάταξη.Ο βλαστός βγάζει πολύ μικρά φυλλαράκια ή βράκτια.
Από τα ένδεκα είδη ελλέβορου που υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη, στην Ελλάδα φυτρώνει μόνο ο Ελλέβορος ο κυκλόφυλλος (Helleborus cyclophyllus).Τον βρίσκουμε στα ξέφωτα των ορεινών δασών, τα άνθη του έχουν χρώμα ανοιχτό κιτρινοπράσινο και εμφανίζονται νωρίς την άνοιξη, μετά το λιώσιμο των χιονιών.Είναι κοινά γνωστός ως Σκάρφι,Κάρπη,Καρπί κ.ά.
Οι Ελλέβοροι είναι φυτά δηλητηριώδη. Ωστόσο, όπως όλα τα δηλητήρια, χρησιμοποιούνταν από τους πρακτικούς γιατρούς και για φαρμακευτικούς σκοπούς.Παλιά χρησιμοποιούνταν για τη θεραπεία διαφόρων ασθενιών των ζώων όμως όσον αναφορά τις ανθρώπινες ασθένειες,δεν είναι ξεκάθαρο πού ακριβώς ωφελούσε το φυτό αυτό.
Οι πηγές μας πληροφορούν ότι αρχαίοι ρήτορες έτρωγαν μικρές ποσότητες του φυτού για την τόνωση της μνήμης τους κατά την διάρκεια της ομιλίας τους.
Επίσης η λαϊκή μας παράδοση αποδίδει στο Σκάρφι πολλές περίεργες και μαγικές ιδιότητες.Το βέβαιο πάντως είναι ότι,ακόμη και μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, από ελλέβορο παρασκευάζονταν φάρμακα για τη θεραπεία της μανίας,της μελαγχολίας,της υποχονδρίας, ακόμη και της επιληψίας.Τον χρησιμοποιούσαν επίσης κατά της υδρωπικίας και σε χρόνια δερματικά νοσήματα.Η χρήση του γινόταν με μορφή σκόνης ή βάμματος.
Σε μεγάλη δόση ο ελλέβορος προκαλεί εμετό, διάροια, πόνους στα πεπτικά όργανα, παράλυση και τελικά τον θάνατο.
