Αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους από περισσότερες χώρες το ερχόμενο έτος ζητάει ο παλαιστίνιος πρωθυπουργός Σαλάμ Φαγιάντ...
τονίζοντας ότι κάτι τέτοιο θα σημαίνει πολύ περισσότερα από ένα "κράτος - Facebook".
Ακόμα περισσότερες αναγνωρίσεις της Παλαιστίνης ως ανεξάρτητο κράτος περιμένει η Αρχή μέσα στη χρονιά που έρχεται δήλωσε ο πρωθυπουργός Σαλάμ Φαγιάντ.
Ο κ. Φαγιάντ ανέφερε ότι η αναγνώριση από πολλές χώρες θα κατοχυρώσει το δικαίωμα των Παλαιστίνιων σε ένα κράτος στην Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας.
Δεκαεπτά χρόνια ειρηνευτικών προσπαθειών έχουν αποτύχει να υλοποιήσουν αυτήν την υπόσχεση (του ανεξάρτητου κράτους), δήλωσε ακόμη ο Παλαιστίνιος πρωθυπουργός, μιλώντας στους δημοσιογράφους.
Αυτό θα σημαίνει περισσότερα από το απλό «κράτος του Facebook» που προέβλεψε Ισραηλινός υφυπουργός, πρόσθεσε ο κ.Φαγιάντ. Ανέφερε ακόμη ότι η δέσμευση της σημερινής ισραηλινής κυβέρνησης για λύση δύο κρατών δεν είναι πια αξιόπιστη.
Τον τελευταίο μήνα η Βραζιλία, η Αργεντινή, η Βολιβία και το Εκουαδόρ αναγνώρισαν σαν ανεξάρτητη την Παλαιστίνη ενώ η Χιλή, το Μεξικό, το Περού και η Νικαράγουα δηλώνουν ότι εξετάζουν το ενδεχόμενο να το πράξουν μέσα στο 2011.
Επιπλέον, όπως αναφέρει το Reuters, ο Φαγιάντ σχεδιάζει μεθοδικά την οργάνωση και τη σύσταση όλων των θεσμών και των οργάνων ενός ανεξάρτητου κράτους. Αυτή η διαδικασία θα ολοκληρωθεί στο πρώτο μισό του 2011, ώστε να προετοιμάσει το έδαφος για μία προσπάθεια να αναγνωριστεί η Παλαιστίνη από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το Σεπτέμβριο.
Το Ισραήλ από την πλευρά του παρακολουθεί στενά τις διπλωματικές εξελίξεις και θεωρεί ότι οι αναγνωρίσεις έχουν μικρή αξία, αφού προέρχονται από χώρες που δεν μετέχουν στην ειρηνευτική διαδικασία.
Ο υφυπουργός Εξωτερικών Ντάνι Αγιαλόν αντέδρασε κάνοντας ένα ειρωνικό σχόλια: οι αναγνωρίσεις είναι όσο σοβαρές όσο να κάνεις κλικ στο «Like» στο Facebook και θα δημιουργήσουν ένα κράτος-Facebook χωρίς εξουσία και αναγνωρισμένα σύνορα.
«Οπωσδήποτε δεν θέλω ένα κράτος-Facebook» ανταπάντησε την Τετάρτη ο Παλαιστίνιος πρωθυπουργός και πρόσθεσε στο ίδιο πνεύμα με τον υπουργό: «Αν δεν είναι σημαντικό, γιατί έγραψε ένα σχόλιο για το θέμα;»
