Η σφραγίδα ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφής στο μινωικό ιερό κορυφής του όρους Βρύσινα, που υψώνεται νότια της πόλης του Ρεθύμνου. Από την προκαταρκτική μελέτη της φετινής κεραμικής προκύπτει ότι η διάρκεια λειτουργίας του ιερού εκτείνεται σε όλη την παλαιοανακτορική περίοδο (1900-1700 π.Χ.) και συνεχίζεται τουλάχιστον έως την αρχή των νεοανακτορικών χρόνων. Τα ευρήματα από τις ανασκαφές του 2010 και του 2011 (περί τα 800 πήλινα ειδώλια από τη συστηματική ανασκαφή και σημαντικός αριθμός αγγείων), διευρύνουν τις γνώσεις για τη νεοανακτορική περίοδο του μινωικού ιερού, αλλά και την αρχική διαμόρφωση της κορυφής του όρους πριν τη μετακίνηση μεγάλου μέρους των τελετουργικών δραστηριοτήτων προς το χαμηλότερο τρίτο πλάτωμα, κατά την τελευταία φάση λειτουργίας του.
Εύλογα λοιπόν, ο Βρύσινας θεωρείται το σημαντικότερο ιερό κορυφής για τη δυτική Κρήτη, το οποίο παρουσιάζει σαφείς αναλογίες ως προς το τελετουργικό πλαίσιο, τη μορφή της λατρείας, αλλά και τον τρόπο άσκησής της με τα ανακτορικά ιερά κορυφής -Γιούχτα, Κόφινα, Πετσοφά και Τραόσταλο- της κεντρικής και της ανατολικής Κρήτης.
