View attachment 2926Την περασμένη εβδομάδα βρέθηκε στην Αθήνα ο πρέσβης μας στην Αλβανία Ν. Πάζιος και μετείχε σε μια σύσκεψη με ανώτατους πολιτικούς και διπλωματικούς παράγοντες σχετικά με το μέλλον των Έλληνο- Αλβανικών σχέσεων, υπό το πρίσμα των τελευταίων ανθελληνικών εξελίξεων που σημειώθηκαν στη γειτονική χώρα.
Οι πρόσφατες δίκες και καταδίκες Έλληνων μειονοτικών, η δολοφονία του Αρ. Γκούμα, οι διώξεις Μπολάνου, οι καθημερινές επιθέσεις του Αλβανικού τύπου που κυριαρχούνται από το μίσος για την Ελλάδα (με πρωτοπόρα την ιταλικών συμφερόντων εφημερίδα, Γκαζέτα Σκιπτάρε) αλλά και οι κυβερνητικές σιωπηρές παροτρύνσεις προς τους αλβανούς να «αρπάξουν» Ελληνικές περιουσίες με πλαστά έγγραφα και πιστοποιητικά που εκδίδουν μαζικά πλέον οι τοπικές αλβανικές αρχές και γίνονται δεκτές από τα δικαστήρια της χώρας σε μια συμπαιγνία χωρίς αιδώ, δείχνουν πως οι σχέσεις μας με την Αλβανία μεταβάλλονται ραγδαία.
Από το σημείο αυτό της διαπίστωσης αρχίζει και η ανάγκη για μεταβολή της ως σήμερα ακολουθούμενης πολιτικής.
Η Αθήνα θεωρούσε ως τώρα, τουλάχιστον, τα Τίρανα σαν ένα ενεργό εταίρο και φίλο στην περιοχή. Αυτό φάνηκε πως δημιούργησε μια σειρά «πολιτικών παρεξηγήσεων» καθώς η κυβέρνησης Σ. Μπερίσα και οι συνοδοιπόροι της Τσάμηδες, το θεώρησαν σαν «υποχώρηση» και «αδυναμία» δική μας. Ιδιαίτερα μάλιστα μετά την «ανεξαρτησία» του Κοσόβου. Ο ρόλος του Κοσόβου, στην κεντρική Αλβανική πολιτική σκηνή παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο. Είναι χαρακτηριστικό ότι προ καιρού κυκλοφόρησε έγγραφο της Ένωσης Αλβανικών Ομογενειακών Επιχειρήσεων, με έδρα το Κόσοβο που καλούσε σε συνεργασία τις Αλβανικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό και απευθυνόταν σε μια σειρά χωρών όπου υπάρχει Αλβανική παροικία. Λίγες μόλις εβδομάδες αργότερα, κυκλοφόρησε νέα ανακοίνωση που ανάμεσα στις χώρες ανέφερε και την?. Τσαμουριά!
Οι προκλήσεις που σημειώνονται τελευταία είναι υπερβολικές για να αποδοθούν απλά σε φαινόμενα «ολίγων εξτρεμιστών» ιδιαίτερα όταν συμμετέχουν σ αυτές ενεργά κυβερνητικά ή κρατικά στελέχη. Για παράδειγμα πως μπορεί να περάσει απαρατήρητη η υπόδειξη ανώτατου κρατικού παράγοντα προς τους Τσάμηδες πως «τώρα με την κατάργηση της βίζας, μπορείτε να πάτε στην Ελλάδα και να διεκδικήσετε περιουσίες και αποζημιώσεις». Πρόκειται για ένα από τα αγκάθια της Αθήνας που δεν επιθυμεί να προβάλλει «βέτο» στην ΕΕ σχετικά με την κατάργηση της βίζας των Αλβανών αλλά ενδεχομένως τελικά να προσχωρήσει στο Βρετανό-Γερμανικό στρατόπεδο που φοβούνται πως θα επαναληφθεί πολύ εντονότερα το φαινόμενο με τους Σκοπιανούς.
Οι προκλήσεις αυτές, επιβαρύνουν μια ήδη κακή σχέση, που δημιουργήθηκε από την παραχώρηση ναυτικής βάσης στην Τουρκία, την μη έγκριση της Συμφωνίας για τα θαλάσσια σύνορα, τα παιχνίδια σε βάρος Ελληνικών εταιριών.
Ο ανυπεξ Δ. Δρούτσας έδειξε πως δεν θέλει να δυναμιτίσει το ήδη κακό κλίμα και με μια ανακοίνωσή του αποδέχθηκε τη μορφή συγγνώμης που εξέφρασε ο Σ. Μπερίσα στην υπόθεση δολοφονίας του Έλληνα ομογενή στη Χειμάρρα. Αυτό θα μπορούσε να είναι θετικό στοιχείο, αν πιστεύει πως τα Τίρανα καταλαβαίνουν από παρόμοιες πολιτικές. Γιατί όλοι εκεί πιστεύουν πως έχουν «το πάνω χέρι» στην Ελλάδα, κι ας εξακολουθούμε να αποδεχόμαστε εδώ περισσότερο από μισό εκατομμύριο συμπολίτες τους, που βοηθούν έστω κι εν μέσω κρίσης, τη μεταφορά σοβαρών οικονομικών ποσών στην Αλβανία. Γιατί κάποιος δεν τους ψιθυρίζει σιγά και απαλά στο αυτί πως, όλες οι φιλοδοξίες τους για το μέλλον τους περνούν κι από την Ελλάδα; Ή μήπως πιστεύουν κι αυτοί, όπως και οι Τούρκοι, πως η κυβέρνηση αυτή θα είναι αιώνια;
Οι πρόσφατες δίκες και καταδίκες Έλληνων μειονοτικών, η δολοφονία του Αρ. Γκούμα, οι διώξεις Μπολάνου, οι καθημερινές επιθέσεις του Αλβανικού τύπου που κυριαρχούνται από το μίσος για την Ελλάδα (με πρωτοπόρα την ιταλικών συμφερόντων εφημερίδα, Γκαζέτα Σκιπτάρε) αλλά και οι κυβερνητικές σιωπηρές παροτρύνσεις προς τους αλβανούς να «αρπάξουν» Ελληνικές περιουσίες με πλαστά έγγραφα και πιστοποιητικά που εκδίδουν μαζικά πλέον οι τοπικές αλβανικές αρχές και γίνονται δεκτές από τα δικαστήρια της χώρας σε μια συμπαιγνία χωρίς αιδώ, δείχνουν πως οι σχέσεις μας με την Αλβανία μεταβάλλονται ραγδαία.
Από το σημείο αυτό της διαπίστωσης αρχίζει και η ανάγκη για μεταβολή της ως σήμερα ακολουθούμενης πολιτικής.
Η Αθήνα θεωρούσε ως τώρα, τουλάχιστον, τα Τίρανα σαν ένα ενεργό εταίρο και φίλο στην περιοχή. Αυτό φάνηκε πως δημιούργησε μια σειρά «πολιτικών παρεξηγήσεων» καθώς η κυβέρνησης Σ. Μπερίσα και οι συνοδοιπόροι της Τσάμηδες, το θεώρησαν σαν «υποχώρηση» και «αδυναμία» δική μας. Ιδιαίτερα μάλιστα μετά την «ανεξαρτησία» του Κοσόβου. Ο ρόλος του Κοσόβου, στην κεντρική Αλβανική πολιτική σκηνή παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο. Είναι χαρακτηριστικό ότι προ καιρού κυκλοφόρησε έγγραφο της Ένωσης Αλβανικών Ομογενειακών Επιχειρήσεων, με έδρα το Κόσοβο που καλούσε σε συνεργασία τις Αλβανικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό και απευθυνόταν σε μια σειρά χωρών όπου υπάρχει Αλβανική παροικία. Λίγες μόλις εβδομάδες αργότερα, κυκλοφόρησε νέα ανακοίνωση που ανάμεσα στις χώρες ανέφερε και την?. Τσαμουριά!
Οι προκλήσεις που σημειώνονται τελευταία είναι υπερβολικές για να αποδοθούν απλά σε φαινόμενα «ολίγων εξτρεμιστών» ιδιαίτερα όταν συμμετέχουν σ αυτές ενεργά κυβερνητικά ή κρατικά στελέχη. Για παράδειγμα πως μπορεί να περάσει απαρατήρητη η υπόδειξη ανώτατου κρατικού παράγοντα προς τους Τσάμηδες πως «τώρα με την κατάργηση της βίζας, μπορείτε να πάτε στην Ελλάδα και να διεκδικήσετε περιουσίες και αποζημιώσεις». Πρόκειται για ένα από τα αγκάθια της Αθήνας που δεν επιθυμεί να προβάλλει «βέτο» στην ΕΕ σχετικά με την κατάργηση της βίζας των Αλβανών αλλά ενδεχομένως τελικά να προσχωρήσει στο Βρετανό-Γερμανικό στρατόπεδο που φοβούνται πως θα επαναληφθεί πολύ εντονότερα το φαινόμενο με τους Σκοπιανούς.
Οι προκλήσεις αυτές, επιβαρύνουν μια ήδη κακή σχέση, που δημιουργήθηκε από την παραχώρηση ναυτικής βάσης στην Τουρκία, την μη έγκριση της Συμφωνίας για τα θαλάσσια σύνορα, τα παιχνίδια σε βάρος Ελληνικών εταιριών.
Ο ανυπεξ Δ. Δρούτσας έδειξε πως δεν θέλει να δυναμιτίσει το ήδη κακό κλίμα και με μια ανακοίνωσή του αποδέχθηκε τη μορφή συγγνώμης που εξέφρασε ο Σ. Μπερίσα στην υπόθεση δολοφονίας του Έλληνα ομογενή στη Χειμάρρα. Αυτό θα μπορούσε να είναι θετικό στοιχείο, αν πιστεύει πως τα Τίρανα καταλαβαίνουν από παρόμοιες πολιτικές. Γιατί όλοι εκεί πιστεύουν πως έχουν «το πάνω χέρι» στην Ελλάδα, κι ας εξακολουθούμε να αποδεχόμαστε εδώ περισσότερο από μισό εκατομμύριο συμπολίτες τους, που βοηθούν έστω κι εν μέσω κρίσης, τη μεταφορά σοβαρών οικονομικών ποσών στην Αλβανία. Γιατί κάποιος δεν τους ψιθυρίζει σιγά και απαλά στο αυτί πως, όλες οι φιλοδοξίες τους για το μέλλον τους περνούν κι από την Ελλάδα; Ή μήπως πιστεύουν κι αυτοί, όπως και οι Τούρκοι, πως η κυβέρνηση αυτή θα είναι αιώνια;
